Verteld door Dave Bald Eagle uit het boek "Neither Wolf nor Dog" van Kent Nerburn:
Daarom hebben blanken meer naar de zwarte mensen geluisterd dan naar ons indianen. De zwarte mensen willen ook vrijheid, net als de blanken. En sinds de blanken de vrijheid van de zwarte mensen hebben afgenomen, voelen de blanken zich schuldig over de zwarte mensen.
Maar de indiaan is altijd vrij geweest. Wij zijn vandaag de dag vrij. Wij zijn altijd vrijer geweest dan de blanke man, zelfs toen hij hier voor het eerst kwam. Toen jullie aan onze kust kwamen, droegen jullie mensen kleren gemaakt van kettingen. Onze mensen droegen helemaal niets. Toch probeerden jullie ons vrijheid te brengen.
De blanke wereld legt alle macht aan de top. Als iemand de top bereikt, hebben ze de macht om jullie vrijheid af te pakken. Toen jullie mensen voor het eerst naar ons land kwamen, probeerden ze weg te komen van die mensen aan de top. Maar ze dachten nog steeds hetzelfde, en al snel stonden er nieuwe mensen aan de top in het nieuwe land. Het is gewoon zoals jullie geleerd hebben te denken.
In jullie kerken staat iemand aan de top. Ook op jullie scholen. In jullie regering. In jullie zakenwereld. Er staat altijd iemand aan de top en die persoon heeft het recht om te zeggen of je goed of slecht bent. Ze bezitten je.
Geen wonder dat Amerikanen zich altijd zorgen maken over vrijheid. Jullie hebben er zo verdomd weinig van. Als je het niet beschermt, zal iemand het je afpakken. Je moet het elke seconde bewaken, zoals een hond een bot bewaakt.
Onze ouderen hadden dit vanaf het begin al in de gaten. Ze zeiden dat de blanke man in een wereld vol kooien leefde en dat als we niet oppasten, ze ons ook in een wereld vol kooien zouden laten leven.
Dus we begonnen het op te merken. Alles leek op kooien. Je kleren pasten als kooien. Je huizen leken op kooien. Je zette hekken om je tuinen zodat ze op kooien leken. Alles was een kooi. Je veranderde het land in kooien. Kleine vierkantjes.
Nadat je al die kooien had, maakte je een regering om die kooien te beschermen. En die regering bestond alleen maar uit kooien. Alleen maar wetten over wat je niet mocht doen. De enige vrijheid die je had, was binnen je eigen kooi. Toen vroeg je je af waarom je niet gelukkig was en je niet vrij voelde. Je maakte al die kooien, toen vroeg je je af waarom je je niet vrij voelde.
Wij indianen dachten nooit zo. Iedereen was vrij. We maakten geen kooien van wetten of land. We geloofden in eer. Voor ons leek de blanke man op een blinde die liep. Hij wist dat hij op het verkeerde pad was toen hij tegen de rand van een van de kooien botste. Onze gids was binnen, niet buiten. Het was eer. Het was belangrijker voor ons om te weten wat goed was dan om te weten wat fout was.
We keken naar de dieren en zagen wat juist was. We zagen hoe het hert de sterkere dieren voor de gek hield en hoe de beer haar jongen sterk maakte door ze genadeloos te laten rennen.
We zagen hoe de buffel bleef staan kijken tot hij het begreep. We zagen hoe elk dier wijsheid had en we probeerden die wijsheid te leren. We keken naar hen om te zien hoe ze met elkaar omgingen en hoe ze hun jongen grootbrachten. Dan deden we hen na. We zochten niet naar wat er mis was. In plaats daarvan streefden we altijd naar wat juist was.
Vrijheid is alleen belangrijk wanneer anderen je proberen te ketenen. Wij hadden geen ketenen, dus we hadden geen vrijheid nodig.
De wereld die jullie volk bracht, zag alles in termen van vrijheid. Wij hebben altijd onze vrijheid gehad, dus jullie hadden ons niets waardevols te bieden. Het enige wat jullie konden doen, was het ons afpakken en het ons teruggeven in de vorm van kooien. Dat is wat jullie deden toen jullie ons land afpakten en probeerden het ons in stukken te geven. Jullie namen al ons Indiaanse land af en gaven het ons terug in vierkanten en zeiden: 'Jullie hebben nu de vrijheid om boeren en veehouders te zijn.' Wij wilden geen boeren en veehouders zijn. We waren boeren geweest toen dat moest. Maar we wilden niet te horen krijgen dat we boeren moesten zijn.
Toen we niet meer boerden, werd je boos en kon je het niet begrijpen. 'We hebben jullie de vrijheid gegeven om je eigen land te hebben en boeren te zijn', zei je. 'En jullie doen niets.' Voor ons was het enige wat jullie gedaan hadden, ons onze eigen kooi geven.
Als je een dier uit het bos of de prairie haalt en hem een huis binnen een hek geeft, geef je hem dan vrijheid? Nee. Het enige wat het doet is zijn eer afnemen, want als hij die accepteert, is hij niet langer vrij.
Toch is dat wat jullie ons hebben aangedaan. 'Accepteer deze kooi of je wordt gedood', zeiden jullie tegen ons. Jullie namen onze eer af en gaven ons jullie vrijheid. En zelfs jullie weten dat dat helemaal geen vrijheid is. Het is gewoon de vrijheid om in je eigen afgesloten kooi te leven.
Blanken zijn jaloers op ons. Zonder jullie religie hadden jullie vanaf het eerste moment dat jullie in dit land aankwamen net als wij geleefd. Jullie wisten dat we gelijk hadden. Jullie begonnen onze kleren te dragen. Jullie begonnen ons eten te eten. Jullie leerden jagen zoals wij. Toen jullie tegen de Engelsen vochten, vochten jullie zelfs zoals wij.
Jullie kwamen naar dit land omdat jullie echt zoals wij wilden zijn. Maar toen jullie hier aankwamen, werden jullie bang en probeerden jullie dezelfde kooien te bouwen waar jullie voor waren weggelopen. Als jullie naar ons hadden geluisterd in plaats van ons te bekeren en te doden, wat een land zou dit zijn geweest.
Dave Bals Eagle overleed op 22 juli 2016 op 97-jarige leeftijd in Cheyenne River Indian Reservaat, waar hij ook was geboren.
Trailer van de film "Neither Wolf nor Dog":
Geen opmerkingen:
Een reactie posten