Galactische Kruizen en 2012

Een aantal maanden geleden heb ik een artikel geschreven over de drie Hartstenen van de Maya's (http://mikegeubel.blogspot.com/2009/07/de-drie-hartstenen-van-de-mayas.html. Dit artikel heb ik geschreven na aanleiding van het zeer interessante artikel van Jan Wicherink over de Grote Galactische Kruizen. Mijn gevoel zei me dat Jan Wicherink zijn verhaal klopt, maar ik miste de details die het overtuigend maken. John Major Jenkins heeft een soortgelijke theorie, maar Mayanisten ondersteunen zijn theorie niet. Hierdoor heb ik tijdens mijn onderzoek naar de betekenis van de drie hartstenen expres het werk van John Major Jenkins er buiten gelaten.

Toch sluit mijn conclusie perfect aan op het werk van Jan Wicherink en John Major Jenkins, terwijl ik dus gebruik heb gemaakt van publicaties van Mayanisten en afbeeldingen van de Maya's zelf:

De Eerste Hartsteen is verbonden met de spirituele wereld, de plek waar we na ons overlijden naar toegaan, dit ligt op het zuidelijke kruispunt bij de sterrenbeelden Schorpioen en Boogschutter, waar de ecliptica de Melkweg elkaar kruisen.
De Derde Hartsteen symboliseert onze fysieke wereld, het leven hier op aarde en ligt bij het noordelijke kruispunt van de Melkweg en het sterrenbeeld Orion (Schildpad).

--

Op 21 december 2012 staat de zon op de kruising van ecliptica en galactische equator, de zon staat dan op de eerste Hartsteen. Dit is echter niet uniek voor 2012 alleen omdat het op iedere winterzonnewende (21 december) tussen 1987-2017 gebeurt.

Jan Wicherink heeft het volgende over de Galactische Kruisen ontdekt:
De Grote Galactische Conjunctie is het samenvallen van het zodiak kruis of Aard Kruis (equinox en solstitium as) met het vaste kruis. Het vaste kruis wordt het Galactische Kruis genoemd en vormt de intersectie tussen de ecliptica en de Melkweg en de as hier loodrecht op. Wanneer dit kruis geprojecteerd wordt op de zodiak waarbij het Galactische Kruis op het Aard Kruis gelegd wordt dan ontstaat er een achtpuntig kruis. Het Aard Kruis draait rond in een cyclus van 26.000 jaar (precessie cyclus) en het Galactische Kruis staat vast. Slechts vier maal tijdens 1 precessie cyclus vallen de twee kruisen samen en deze momenten worden de Grote Galactische Conjuncties genoemd (Sergey Smelyakov) en komen overeen met de vier Galactische Uitlijningen (John Major Jenkins) wanneer de zon uitlijnt met de Melkweg op equinoxen en solstitia.

In de huidige tijd waarin we leven doet zich weer een Grote Galactische Conjunctie voor na grofweg 6500 jaar tussen de jaren 1987-2017. Deze gebeurtenis valt samen met het eindigen van 1 Lange Telling van de Maya kalender op de winterzonnewende dag (21 december) in 2012.

Ook de oude Egyptenaren en de volkeren in Mesopotamie waren op de hoogte van deze galactische kruisen en deze kennis is ook in de tarot verwerkt (zie dit artikel van Jan Wicherink: http://argusoog.punt.nl/?id=391833&r=1&tbl_archief=1&), maar ook de kerk en de vrijmetselaars zijn van deze kennis op de hoogte.

Bronnen:

Geen opmerkingen:

Een reactie posten