Dr. Smelyakov heeft de huidige Grote Galactische Conjunctie berekend en die komt overeen met een periode van 1978 tot 2017.
De aardas staat niet loodrecht, maar schuin (in een hoek van ongeveer 66 graden) op de baan die onze planeet aflegt rond de zon. Daardoor ontstaan de seizoenen. Het noordelijk halfrond ligt zes maanden lang (in onze lente en zomer) dichter bij de zon dan het zuidelijk halfrond. Het halfjaar daarna (in onze herfst en winter) is de situatie omgekeerd.
Tijdens de zomerzonnewende (meestal op 21 juni), staat de zon loodrecht boven de Kreeftskeerkring. Het is dan het langste licht op het noordelijk halfrond en in het uiterste noorden gaat de zon zelfs helemaal niet onder. In het zuidelijk halfrond is de situatie omgekeerd en daar is de dag het kortst en de nacht het langst.
Tijdens de winterzonnewende (meestal op 21 december), staat de zon loodrecht boven de Steenbokskeerkring, waardoor het bij ons de kortste dag van het jaar is. In het hoge noorden blijft het dan donker.
Tijdens de equinoxen (meestal op 21 maart en 23 september), zijn de dagen en de nachten overal even lang. De zon staat dan loodrecht boven de evenaar.
De ecliptica ligt in het vlak waarin alle planeten hun rondjes rond de zon draaien. De as van de aarde staat niet haaks op dit vlak maar helt onder een hoek van ongeveer 23 graden over. Het gevolg is dat de ecliptica en de evenaar (equator) van de aarde elkaar snijden. Op dit snijpunt liggen de twee equinoxen. Haaks op de equinox as staat de as van de zonnewenden, de zogenaamde solstitium as.
Deze twee equinoxen en de twee zonnewenden (solstitium) vormen dus een kruis op de ecliptica, en wordt ook het Aardse kruis genoemd.
Terwijl het aardse kruis is gebaseerd op de omloop van de aarde rond de zon, is het galactische kruis gebaseerd op de omloop van ons zonnestelsel rond het centrum van het melkwegstelsel. Het melkwegstelsel bestaat uit een aantal spiraalarmen en ons zonnestelsel bevindt zich op één van die spiraalarmen aan de buitenkant van de melkweg.
Ons zonnestelsel doet er 220 tot 300 miljoen jaar over om één ronde rond het galactische centrum af te leggen. De equivalent van de aardse ecliptica is dan ook de galactische ecliptica en is de denkbeeldige weg die ons zonnestelsel om het galactische centrum aflegt.
Zoals we dat bij het aardse kruis hebben gezien kunnen we ook voor de galactische variant een kruis vormen bestaande uit equinox en solstitium assen. De eerste lijn van het galactische kruis wordt gevormd door de snijlijn van het vlak van het zonnestelsel (ecliptica) en de equator van het melkwegstelsel. Dit is de equinox as. De solstitium as staat hier dus haaks op en beiden vormen het galactische kruis.
Precessie wordt veroorzaakt doordat de aardas een hoek van ongeveer 23,5 graden maakt met een as die loodrecht op de ecliptica staat. De ecliptica is het vlak waarin de planeten ronddraaien om de zon. In 25.920 jaar voltooit de aarde een complete precessiecirkel. Men zou kunnen zeggen dat de aarde een tol is die in slowmotion ronddraait.
Precessie is er de oorzaak van dat we door de eeuwen heen de positie van sterren en sterrenbeelden zoals de Grote Beer, Orion en de Pleiaden aan de hemel hebben zien veranderen. Zo namen de Egyptenaren een andere Poolster (Alpha Draconis) waar dan wij tegenwoordig doen (Polaris). Precessie is er niet alleen de oorzaak van dat de tekens van de dierenriem in 25.920 jaar over een volledige cirkel verschuiven, maar ook dat deze tekens van boven naar beneden bewegen t.o.v. de horizon van de aarde.
Als we gedurende 72 jaar ieder jaar de zon zouden gadeslaan op de lente equinox (21 maart), dan zouden we zien dat de positie van het dierenriemteken, uitgelijnd met de zon, 1 graad opgeschoven zou zijn aan de hemel. Het duurt 2.160 jaar voordat er een ander dierenriemteken aan de horizon verschijnt.
Het aardse kruis maakt één rondje tijdens de precessiecyclus en duurt dus 25.920 jaar.
Wanneer we nu beiden kruisen over elkaar heen leggen dan ontstaat er iets bijzonders. In figuurlijke zin kruisigen we de aarde op het galactische kruis. Het Aardse Kruis en het Galactische Kruis hebben namelijk een gemeenschappelijk vlak: de ecliptica, en daardoor kunnen ze over elkaar heen gelegd worden.
Het Aardse Kruis draait rond met een snelheid van één omwenteling per 26.000 jaar. In vergelijking met het Aardse Kruis staat het Galactische Kruis nagenoeg stil omdat een omwenteling van het Galactische Kruis 220 tot 300 miljoen jaar duurt.
Het aardse kruis bestaat dus uit deze vier knooppunten: lente equinox, zomer zonnewende, herfst equinox en winter zonnewende.
Het Galactische Kruis bestaat uit deze vier knooppunten: Vissen-Waterman, Tweelingen-Stier, Maagd-Leeuw en Boogschutter-Schorpioen.
Gedurende een precessiecyclus van 25.920 jaar overlappen deze twee kruisen elkaar precies vier keer, er ontstaat dan één groot kruis, deze momenten worden de Grote Galactische Conjuncties genoemd. Tijdens een Grote Galactische Conjunctie staan de ecliptica, equator en galactische evenaar haaks op elkaar.
Tijdens de recente precessiecyclus vond rond deze jaartallen een grote galactische conjunctie plaats: 2008, 4.472 v.Chr, 10.952 v.Chr en 17.432 v.Chr.
Deze laatste Grote Galactische Conjunctie toont aan dat de Nieuwe Tijd is aangebroken omdat we een nieuw kwadrant van de precessiecyclus zijn binnen gegaan. De kwadranten verdelen de precessiecyclus in vier gelijke segmenten die overeenkomen met de vier wereldtijdperken, de IJzeren Eeuw, de Zilveren Eeuw, de Bronzen Eeuw en de Gouden Eeuw. Deze wereldtijdperken reflecteren de spirituele ontwikkeling van de mens en de evolutie van het bewustzijn. De grenzen van deze tijdperken komen overeen met de Grote Galactische Conjuncties.
Er zijn zones in onze Melkweg die corresponderen met spirituele duisternis en zones die corresponderen met een spiritueel ontwaken. We zijn bezig de Kali Yuga te verlaten, het tijdperk dat ons gestort heeft in de duisternis van het materialisme en het verlies aan spiritueel bewustzijn. Ons zonnestelsel gaat nu een zone binnen in de Melkweg die het einde markeert van de Kali Yuga en de start van het Watermantijdperk. Esoterische tradities hebben deze kosmische kennis eeuwenlang levendig gehouden, maar in het Westen zijn we nog maar net begonnen de betekenis hiervan te ontcijferen.
In deze tabel staan de vier Grote Galactische Conjuncties tijdens de recente precessiecyclus:
Het programma Starry Night werkt met de Juliaanse kalender. Op deze website kun je de datum omzetten:
https://www.genealogieonline.nl/naslag/calendar/
Bronnen:
Jan Wicherink - Souls of Distortion - Origineel: http://www.soulsofdistortion.nl/dutch/Spiegelbeeld%201.html
Jan Wicherink - Souls of Distortion - Hoofdstuk 10 Spiraalsgewijze evolutie
http://www.soulsofdistortion.nl/dutch/SODA_chapter10.htmlJan Wicherink - Grote Galactische Kruisen deel I: http://www.soulsofdistortion.nl/download/Grote%20Galactische%20Conjunctie%20Kruisen%20deel%20I.pdf
Jan Wicherink - Grote Galactische Kruisen deel II: http://www.soulsofdistortion.nl/download/Grote%20Galactische%20Conjunctie%20Kruisen%20deel%20II.pdf
Geen opmerkingen:
Een reactie posten